فضای مثبت و منفی
امروز میخوایم در مورد مفهومی صحبت کنیم که نه تنها در عکاسی اهمیت داره که صدها ساله در هنر طراحی ، معماری و مجسمه سازی از آن استفاده میشه ؛
مفهوم فضای منفی که به آن فضای سفید هم گفته میشه، چیزیه که برای عده کمی از مردم جا افتاده اما با کمی تمرین میشه درکش کرد و در ترکیب بندی ها ازش استفاده کرد.
در عکاسی به ناحیه ای که سوژه اصلی رو در عکس شما احاطه میکنه، فضای منفی و به خود سوژه اصلی ، فضای مثبت گفته میشه .
تصویر پرندهٔ در حالِ پرواز رو نگاه کنید
خودِ پرندهٔ در حالِ پرواز در این تصویر، فضای مثبت رو تشکیل میده درحالیکه آسمانِ آبی فضای منفی ست .
فضای منفی ، سوژه عکس رو تعریف کرده و بر اون تاکید میکنه و باعث میشه چشم شما به سمت سوژه کشیده بشه .
درواقع این فضا، علاوه بر ایجاد “محل تنفس” ، درصورتی که درست استفاده بشه، یک تعادل طبیعی رو در برابر فضای مثبت در یک صحنه فراهم میکنه.
اگر این نکته براتون کمی پیچیده به نظر میرسه ، نباید نگران باشید
این تعادل نیازمند مهارته و نسبتا ذهنیه اما با گذشت زمان و با تمرین براتون جا میفته .
کاری که دقیقا باید انجام بدید اینه که برعکس کاری که تا الان انجام می دادید ، از اشیاء یک صحنه چشم پوشی کنید !
خب پس رو چه چیزی باید تمرکز کنید؟
باید به جای تمرکز بر اشیاء، بر فضای خالی بین و اطراف اشیاء تمرکز کنید .
این کار شما رو مجبور میکنه تا به ترکیب بندی خود بیشتر توجه کنید و اشکال و اندازه ها رو دقیق تر ببینید .
نباید نگران فضاهای خالی باشید ، قرار نیست در هر قسمت از این فضاهای خالی عنصری رو جای بدید !
به این نکته هم توجه کنید که تسلط بر استفاده از فضاهای منفی زمان بره .
ما انقدر بر روی سوژه اصلی متمرکز شدیم و به این تمرکز عادت کردیم، که برخورد با آن به عنوان چیزی که بعدا به کادر اضافه میشه، میتونه عجیب به نظر برسه.
استفاده از فضای منفی در عکاسی علاوه بر اینکه باعث میشه شما هر عنصر در صحنه رو با دقت بیشتر در نظر بگیرید، منجر به ترکیب بندی های بسیار قوی تر در عکاسی شما میشه.
