ایزو ISO مخفف عبارت International Standards Organization است که میزان حساسیت حسگر تصویر به نور را تعیین می‌کند. ایزو از تنظیمات دوربین دیجیتال است که یکی از عوامل، تاریکی و روشنی عکس‌ها بوده و در کنار دیافراگم و سرعت شاتر از عناصری است که برای تولید عکس با دوربین دیجیتال به آن نیاز است.
نسبت عدد آن با با حساسیت حسگر یک نسبت مستقیم است. به این معنا که هرچه کمتر باشد میزان حساسیت کمتر و هرچه ایزو بالاتر باشد حساست به سنسور بالاتر خواهد بود. توجه به مفهوم هر یک از این‌ها به معنای ثبت عکسی بهتر است و باعث می‌شود متوجه تغییرات عکس در شرایط مختلف باشید.
از آنجایی که بالا بردن عدد ایزو باعث ایجاد نویز در تصویر می‌شود باید همه‌ی سعیمان را بکنیم که با کمک تغییر سرعت شاتر و دیافراگم به نور دلخواه در عکس برسیم. اما خب در محیطی که نور کم است و منبع نوری نداریم، مجبور به افزایش آن خواهیم شد.
تاثیر ایزو در عکس
ISO در دوربین‌های دیجیتال یک بازه مشخصی دارد که در شرایط نوری مختلف می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. بازه‌ای که برای آن تعریف شده در هر دوربینی متفاوت است.
بالا رفتن آن موجب ایجاد نویز در عکس می‌شود به همین خاطر باید شرایط را جوری مهیا کرد که ایزو تا حد مشخصی زیاد شود، نه بیشتر.
همانطور که گفته شد بازه عددی آن در دوربین‌ها متفاوت است و در بعضی از آن‌ها بالا بردن آن نیز نویز کمی در تصویر بوجود می‌آید. این موضوع به قدرت حسگر دوربین برمی‌گردد و هر چه دوربین سنسور و حسگر قوی‌تری داشته باشد تاثیر منفی ایزو بالا در عکس کم بوده و نویز کمتری در تصویر ایجاد می‌شود.
ایزو یک عنصر کاملا دیجیتالی در دوربین‌های dslr است و به شدت نور محیط ربطی نداردو فقط با تعیین آن می‌توانید در شرایط نوری کم عکس‌های بهتری ثبت کنید.
