معرفی عکاسی خیابانی تکنیک های آن

در این تعریف باید بگوییم عکاسی خیابانی فقط یک عکاسی نیست، بلکه یک روش زندگی است که شانس ماجراجویی بیشتری می دهد تا زیبایی های دنیوی و روزانه را درک کنیم و احساسات خود را از طریق عکس در خیابان نشان دهیم.

در این ژانر درست و غلط وجود ندارد، تنها روش شما در درک عکاسی و جهان است که محوریت دارد.

برای تبدیل شدن به عکاس خیابانی حرفه ای باید روزانه تمرین داشته باشید. میتوانید این کار را هر روز در مسیر محل کارتان انجام دهید. به اطرافتان بنگرید و موقعیت ها را در ذهنتان کادر بندی کنید. در زندگی روزمره موقعیت های زیادی وجود دارد. میتوانید این کار را برای پی بردن به زیبایی های زندگی انجام دهید. ببینید مردم چه می پوشند و چگونه رفتار میکنند. آن ها را همانطور که هستند ببینید. آنها خیلی جالبند و این جذابیت سبب میشود که بار ها و بارها عکس بگیرید سوژه های جذابی بدست بیاورید.

عکاسی خیابانی عکاسی بی هوا؟

یکی از چالش برانگیزترین مباحثی که در این زمینه مطرح می شود این است که آیا عکاسی خیابانی باید بی هوا باشد؟ممکن است بهترین عکس های خیابانی بدون اطلاع سوزه گرفته شده باشد، اما تنها عامل ضروری در این ژانر نیست!

زیرا تصویرهای برجسته ای هستند که ارتباط آن با گفت و گو بین عکاس و سوژه به یادگار مانده. مانند عکس ویلیام کلین که کودک با خشم و شرارت اسلحه را به سمت دوربین نشانه گرفته و ویلیام با تحریک کردن کودک ( با گفتن جمله ی هی، کله شق ! ) توجه آن را جلب کرده و باعث این واکنش شده است. در تصویر زیر میتوانید این ارتباط را به خوبی متوجه شوید.

به عنوان یک نتیجه گیری عکاسی خیابانی لزوما نیاز به صداقت ندارد، هرچند داشتن یک نگاه بی هوا باعث ایجاد عکسی جالب تر می شود، اما همیشه هم اینگونه نیست.

محیط خصوصی و عمومی در عکاسی خیابانی

عکاسی خیابانی الزاما نباید در فضای باز یا مکان عمومی گرفته شده باشد و شات زدن در هرجایی که برای ورود و خروج عموم ازاد است نیز می تواند باشد، اما نه اینکه در خانه ی یک نفر انجام شده باشد، مگر با اجازه ی خود فدرد.

مثلا مترو یک منطقه ی خاکستری محسوب می شود چون در بعضی کشورها مترو یک محیط خصوصی تلقی می شود و در کشور دیگر محیط عمومی.

آیا عکاسی خیابانی به حضور مردم نیاز دارد؟

تصور غلطی که در عکاسی خیابانی وجود دارد، این است که به حضور مردم نیاز دارد. بهترین گواه هم برای این ادعا عکس های بنیان گذار این مکتب  یا پدر عکاسی خیابانی ( اوژن اتژ ) است، که از بناها و مجسمه ها و …. عکس می گرفت که نشان دهنده ی حضور بشریت بود و فقط در برخی از عکس های او مردم حضور داشتند. پس لزوما به وجود فیزیکی مردم نیاز صد در صد نیست. حتی اگر ردی از زندگی شهری هم برای اثبات عکاسی خیابانی در تصاویرمان باشد.

نمودار برخی زیر شاخه های عکاسی خیابانی

عکاسی خیابانی شباهت زیادی به موسیقی راک دارد. همونطور که برای موسیقی راک زیرشاخه های زیادی وجود دارد، در عکاسی خیابانی هم صدق میکند. در نمودار زیر برخی از زیرشاخه ها را برای شما نمایش دادیم و این طبقه بندی از نظر اریک کیم عکاس کره ای – امریکایی است.

از عکاسان به نام و مطرح این سبک ها میتوان به بروس داویدسون در مستند اجتماعی، استیفن شور و لی فریدلندر و جول استرنفلد در مناظر شهری با مردم و یا بدون حضور آنها، مارتین پار و ویلیام اگلستون در اشیاء بی جان، دیان اربوس و بروس گیلدن در پرتره خیابانی و هنری کارتیه برسون هم در عکاسی بی هوا اشاره کرد.

تکنیک های مهم عکاسی خیابانی

1 – مجاورت : دو عنصر یا دو سوژه بصورت مستقیم درکنار یکدیگر قرارگیرند و برای هم ایجاد تضاد کنند.

مثلا یک فرد سالخورده و یک کودک، هم جواری رنگ های قرمز و سبز و موارد دیگر…

2 – ژست :

بهترین عکس های خیابانی آنهایی هستند که سوژه دارای ژست دست، حالت های صورت، زبان بدن و غیره هستند.

مثلا مردی که پشت یک میز نشسته و پیشانی اش را با دستش پوشانده و به بیننده حس عصبانیت و استرس را منتقل می کند.

3 – احساسات :

مهمترین عنصر عکاسی خیابانی دقیقا همین مورد است ! عکاس از نظر احساسی باید با سوژه در خیابان همذات پنداری کند. در این راه میتوان از لنزهای ثابت و عریض برای نزدیکتر شدن به سوژه استفاده کرد.

4 – پرتره :

محبوب ترین نوع عکاسی خیابانی پرتره است. یعنی بجای تصویربرداری از صحنه، بر شخصی تمرکز کنید که حالت چهره ی جذابی داشته باشد. اینکار را می توانید ابتدا با نزدیک شدن به سوژه و ایجاد حس صمیمیت و گفت و گو با او شروع کنید که اینکار به شجاعت زیادی نیاز دارد.

5 – ترکیب بندی :

یک ترکیب جذاب را انتخاب کنید و منتظر باشید که سوژه وارد قاب شما شود.

تنها به گرفتن عکس از پس زمینه اکتفا نکنید، بلکه باید روی منظره کار کنید و تعداد زیادی تصویر را از آن صحنه ثبت کنید.

مثلا خطوط عابر پیاده را در عکاسی در نظر گرفته و منتظر باشید تا فردی از آنجا گذر کند.

بخشی از اطلاعات برگرفته شده از کتاب عکاسی خیابانی اریک کیم را باهم بررسی کردیم. منتظر بخش های بعدی باشید.

نویسنده : یاسمن طهوری – کارشناس عکاسی